انتخابات، نگاه اول

پنج شنبه 7 آبان 83

بازار انتخابات ریاست جمهوری دارد داغ می شود. اما این داغی فعلا برای گروههای سیاسی مطرح است که در صدد کسب قدرتند و مردم علیرغم پیگیری اخبار به آن بی توجه هستند. به نظرم آنهایی که با بهانه دموکراتیک خواهان مشارکت در انتخابات و حضور مردم هستند در این باره دچار یک اشتباه روشی هستند و آن اینکه فکر می کنند دموکراسی فقط وجه ایجابی دارد و آن اینکه باید در انتخابات حضور داشت و رأی داد و از حق خود دفاع کرد. اما نکته اینجاست که دموکراسی وجه سلبی نیز دارد. ما به این وجه آن بی توجه هستیم. یعنی سیاستمداران بی توجه هستند. اما مردم این وجه را خوب می شناسند و بر مبنای آن رفتار می کنند. وجه سلبی یعنی اینکه وقتی تو میبینی با بهره گیری و سوءاستفاده از شیوه های دموکراتیک، دموکراسی قربانی می شود، وارد بازی نشوی و بازی را به نحو دیگری ادامه دهی. ما حتا اگر هم شرکت کنیم و مثلا معین هم رییس جمهور شود، فکر می کنید چه اتفاقی می افتد. هیچ! آنهایی که الان از کاندیداتوری معین دفاع می کنند عمدتا در قدرت سهمی دارند و یا اینکه در طول این بیست و پنج سال سهم داشته اند و می خواهند این سهم را حفظ کنند. اما نکته این جاست که در ساختار معیوب و ناکارآمد و فاسد، کارکردن بسیار سخت و دشوار و تا حدود بسیاری معطوف به هدف نخواهد بود. حضور در انتخابات تنها این سود را برای حاکمان خواهد داشت که هم منویات خود را پیاده کنند و هم ادعا کنند که ما با شیوه های دموکراتیک حکومت می کنیم. به نظرم تا حاکمان به سر عقل نیایند که از حد خود تجاوز نکنند برای گرفتن حق خود باید وجه سلبی دموکراسی را در پیش گیریم. تداوم این وجه حتا در کوتاه مدت موثر خواهد بود. چون در این صورت توجیه رفتار دموکراتیک را از غیردموکراتها گرفته ایم. دیگر نمی توانند این گونه پز دهند و در نهایت به رعایت حداقلهایی از حقوق ملت _ که در قانون اساسی مان تصریح شده _ برنیایند