بدون شرح
چهارشنبه 12 اسفند 1383
مرا كه زماني شراب از كتاب مي‌شستم
زمانه كاتب دكان مي فروشم كرد
نمي‌دانم اين شعر از كيست. اما وصف حال بسياري از ماست؛ يعني وصف حال نسل من و پيش از من
آينده‌ي آبي
از درد و غم رفته و آينده چه گويم ـ انديشه‌ي مستقبلم از حال برآورد. صائب تبريزي
- هنوز قانع نشدهام
- عاشورا نماد مذهب عرفي
- عرفان و ولايت فقيه
- گزارش ملي خودكشي زنان
- دربارهي حاشيهي پاكدشت
- استخوان لاي زخم فيلسوف
- معناي تنهايي علي
- آرش سيگارچي در بند
- فقر در ايران
- مرگ كودكان و ايدئولوژي كاستي
دÙستاÙ
0 Comments:
Post a Comment
<< Home