آينده‌ي آبي

از درد و غم رفته و آينده چه گويم ـ انديشه‌ي مستقبلم از حال برآورد. صائب تبريزي

Sunday, December 11, 2005

بلوای جهانی احمدی نژاد

یکشنبه 20 آذر 1384
برای دومین بار در دو ماه اخیر شورای امنیت سازمان ملل به اتفاق آرا ایران را به خاطر سخنان احمدی نژاد محکوم کرد. سفیران ایران در آلمان و اتریش فراخوانده شدند. اتحادیه اروپا و امریکا ایران را محکوم کردند. کلیسای کاتولیک و پروتستان به جمع محکوم کنندگان پیوستند. کوفی عنان در قبال ایران موضع گرفت. این بلوایی است که احمدی نژاد بدون فهم از خواست و منافع ملی و صرفا با نگاه قشری از دین و روابط بین المللی و روابط داخلی دارد. هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که منافع ما در ایجاد نزاع و طرد جهانی باشد. احمدی نژاد راههای نرفته ای را می رود که جمهوری اسلامی در بیست و هفت سال اخیر نرفته است. گویی آمده است تا همه ی کشورهای دنیا را علیه ما بسیج کند. او بر دشمنی دیگران می افزاید و ناتوان از برقراری روابط دوستانه است. حتا الجزایر نیز در شورای امنیت علیه ما رأی داد. عربستان از رفتار وی ناراضی است و در این اجماعی که در حال شکل گیری است دیگر کشورهای اسلامی نیز کم کم وارد خواهند شد
دوم موضع گیری احمدی نژاد تناقض صدر و ذیل دارد. ابتدا گفته است هیتلر این کار را نکرده است. نتیجه این که آلمانی ها در این زمینه بی گناه هستند و نمی توان آنان را به جهت کار نکرده محکوم کرد. ولی در ادامه می گوید آلمان ها و اتریشی ها قطعه ای از زمین خود را به صهیونیست ها بدهند. که خود انکار موضع گیری قبلی است. اگر آلمانها چنین نکرده اند چرا باید زمینی در اختیار صهیونیست ها بگذارند
سوم این که همه می دانیم شکل گیری اسرائیل با طرح و تلاش انگلیس و امریکا بوده است. چرا احمدی نژاد پس از رد اتهام از آلمانها، انگشت اتهام را به این دو کشور نشانه نرفت و نگفت بخشی از انگلیس یا امریکا را در اختیار صهونیست ها قرار دهید

0 Comments:

Post a Comment

<< Home