دموكراسي؛ ما و ديگران
شنبه 29 ارديبهشت 1386
اول/ ساركوزي در فرانسه پيروز انتخابات شد و با شش درصد بيشتر از رقيب خود به رياست جمهوري اين كشور رسيد. با اين حال، مي‌شنويم و مي‌بينيم كه گروه‌هاي مخالف سياست‌هاي او كه عمدتا چپ‌ها و جوانان هستند، پس از پيروزي و روي‌كار آمدن او راهپيمايي‌هاي گسترده‌اي را سامان دادند و به سياست‌هاي هنوز اجرا نشده‌ي وي اعتراض كرده‌اند. دولت، پليس و ديگر نهادهاي حكومتي جلوي اين راهپيمايي‌ها را نگرفتند و نخواهند گرفت و توان آن را نيز ندارند. همه پذيرفته‌اند كه اعتراض به سياست‌هاي ساكن كاخ اليزه حق همه است و اين حق به منافع ملي ضربه نمي‌زند و دشمنان فرانسه را عليه فرانسه متحد نمي‌كند. اين اعتراض‌ها موقعيت فرانسه و حكومت آن را تضعيف نمي‌كند. در اين ميان كسي جاسوس بيگانگان معرفي نمي‌شود. درگيري‌هاي اندكي كه اتفاق مي‌افتد به دستگيري موقتي تعداد اندكي مي‌انجامد كه آنان البته عاملان بيگانه نيستند. شهرونداني هستند كه از حق خود براي اعتراض استفاده كرده‌اند و همه اين حق را پذيرفته‌اند. آنان به اين دموكراسي فخر مي‌فروشند و تهوع نيز نمي‌آورند.
دوم/ با به پايان رسيدن جنگ 33 روزه‌ي حزب‌الله و صهيونيست‌ها زمزمه‌ي اعتراض به عملكرد دولت اولمرت در سرزمين‌هاي اشغالي شكل گرفت و در نهايت كميته‌ي بررسي جنگ تشكيل شد. اين كميته پس از چند ماه به اين نتيجه رسيد كه اولمرت و ارتش به اشتباه وارد جنگ شده‌اند و آنان را مورد پرسش و مؤاخذه قرار دادند. گفته مي‌شود در گزارش به تأثيرپذيري اولمرت و ارتش از امريكاييان اشاره و انتقاد شده است كه آنان منافع ملي را فداي منافع و خواست امريكا كرده‌اند. در نظر داشته باشيم كه در كنار اسراييل مبارزان فلسطيني و حزب‌الله وجود دارند كه تحديدي جدي براي آنان محسوب مي‌شوند. اعراب هنوز روابط كاملا مناسبي با اسراييل ندارند و نسبت به اعمال اين كشور هر از گاهي اعتراضي مي‌كنند. ايران، خواهان حذف اين كشور از نقشه‌ي جغرافيا است و اگر از بيرون ببينيم، اين كشور موقعيت كاملا تثبيت شده‌اي ندارد. با اين حال، با انتشار گزارش، كسي محكوم به عمل خلاف مصالح حكومت نمي‌شود. كسي دستگير نمي‌شود و كسي نمي‌گويد در اين شرايط كه دشمنان ما را محاصره كرده‌اند، بايد سكوت كرد و سخن نگفت و نقد نكرد و اگر چنين شود، موافق دشمنان عمل شده است. شنيدم سيد حسن نصرالله اين اقدام اسراييلي‌ها را ستود.
سوم/ زناني به اعتراض محاكمه‌ي چند زن ديگر جلوي دادگستري تجمع مي‌كنند. آنان ظاهراً به جهت اقدام عليه امنيت ملي دستگير مي‌شوند. معلماني براي احقاق حقوق مادي خود جلوي مجلس تجمع مي‌كنند، تعدادي از آنان دستگير و گويا متهم به اقدام عليه نظام جهموري اسلامي مي‌شوند. كارگران، دانشجويان و هر قشر و طبقه‌اي كه به هر اعتراضي برخيزد، گفته مي‌شود همسوي با دشمنان اسلام و انقلاب و جمهوري اسلامي و با بودجه‌ي دشمنان چنين كرده‌اند. گفته مي‌شود آنان در صدد براندازي نرم و سخت بوده‌اند و هزار اتهام ديگر كه نصيب آنان مي‌شود. مگر ماجراي مطبوعات و اصلاح‌طلبان غير از اين بود؟! اين اتهامات چنان شده است كه مخالفان نظام نيز از آن بهره‌برداري مي‌كنند و هر اعتراضي را به معني اعتراض به نظام مي‌گيرند و روي آن هزاران تبليغ مي‌كنند. در صورتي كه نه آن اتهام درست است و نه اين برداشت. با اين حال، دموكراسي براي ما تهوع‌آور هم هست!!!ا
دوم/ با به پايان رسيدن جنگ 33 روزه‌ي حزب‌الله و صهيونيست‌ها زمزمه‌ي اعتراض به عملكرد دولت اولمرت در سرزمين‌هاي اشغالي شكل گرفت و در نهايت كميته‌ي بررسي جنگ تشكيل شد. اين كميته پس از چند ماه به اين نتيجه رسيد كه اولمرت و ارتش به اشتباه وارد جنگ شده‌اند و آنان را مورد پرسش و مؤاخذه قرار دادند. گفته مي‌شود در گزارش به تأثيرپذيري اولمرت و ارتش از امريكاييان اشاره و انتقاد شده است كه آنان منافع ملي را فداي منافع و خواست امريكا كرده‌اند. در نظر داشته باشيم كه در كنار اسراييل مبارزان فلسطيني و حزب‌الله وجود دارند كه تحديدي جدي براي آنان محسوب مي‌شوند. اعراب هنوز روابط كاملا مناسبي با اسراييل ندارند و نسبت به اعمال اين كشور هر از گاهي اعتراضي مي‌كنند. ايران، خواهان حذف اين كشور از نقشه‌ي جغرافيا است و اگر از بيرون ببينيم، اين كشور موقعيت كاملا تثبيت شده‌اي ندارد. با اين حال، با انتشار گزارش، كسي محكوم به عمل خلاف مصالح حكومت نمي‌شود. كسي دستگير نمي‌شود و كسي نمي‌گويد در اين شرايط كه دشمنان ما را محاصره كرده‌اند، بايد سكوت كرد و سخن نگفت و نقد نكرد و اگر چنين شود، موافق دشمنان عمل شده است. شنيدم سيد حسن نصرالله اين اقدام اسراييلي‌ها را ستود.
سوم/ زناني به اعتراض محاكمه‌ي چند زن ديگر جلوي دادگستري تجمع مي‌كنند. آنان ظاهراً به جهت اقدام عليه امنيت ملي دستگير مي‌شوند. معلماني براي احقاق حقوق مادي خود جلوي مجلس تجمع مي‌كنند، تعدادي از آنان دستگير و گويا متهم به اقدام عليه نظام جهموري اسلامي مي‌شوند. كارگران، دانشجويان و هر قشر و طبقه‌اي كه به هر اعتراضي برخيزد، گفته مي‌شود همسوي با دشمنان اسلام و انقلاب و جمهوري اسلامي و با بودجه‌ي دشمنان چنين كرده‌اند. گفته مي‌شود آنان در صدد براندازي نرم و سخت بوده‌اند و هزار اتهام ديگر كه نصيب آنان مي‌شود. مگر ماجراي مطبوعات و اصلاح‌طلبان غير از اين بود؟! اين اتهامات چنان شده است كه مخالفان نظام نيز از آن بهره‌برداري مي‌كنند و هر اعتراضي را به معني اعتراض به نظام مي‌گيرند و روي آن هزاران تبليغ مي‌كنند. در صورتي كه نه آن اتهام درست است و نه اين برداشت. با اين حال، دموكراسي براي ما تهوع‌آور هم هست!!!ا
0 Comments:
Post a Comment
<< Home