استثنا و قاعده در ورزش ما

بالاخره رضازاده کار خود را کرد و به راحتی توانست کاروان ایران را از حداقل شرمساری بیرون آورد. حالا ممکن است در کشتی آزاد نیز مدالی نصیبمان شود. در هر صورت، مسأله فرقی نمی کند. معتقدم این ها ستاره هایی هستند که می درخشند. مانند همه وجوه زندگی مان که ما با تک ستاره ها مواجه هستیم. برای همین هم وقتی این تک ستاره ها می درخشند به شدت هیجان زده می شویم و به ذوق می آییم. اما چینی ها که با کلی ستاره مواجه هستند مانند ما به سر و کله خود نمی زنند و برایشان درو کردن مدال های المپیک عادی شده است
رضازاده و امثال او به هیچ وجه نشانه های ورزش کشور ما نیستند. آن ها استثناهایی هستند که بر اساس توانایی های خود نه توانایی های ورزش کشور رشد می کنند و بالا می آیند. رضازاده استثنا است و طبق یک قاعده فلسفی، استثنا دلیل بر وجود قاعده است، قاعده ای که قطعا متفاوت از استثنا است. حال وقتی رضازاده را در ورزش مان استثنا می دانیم، قاعده ی آن چه می شود؟ معلوم است! ناتوانی، بی نظمی، نزاع قدرت، بی برنامه گی و هزار مسخره بازی دیگر که در همین وزنه زدن رضازاده خود را نشان داد. اینکه به روی کلمه ظاهرا فارسی به انگلیسی نوشته شده ی روی لباس رضازاده _ که احتمالا نام تولیدی لباس بوده است _ چسب بزنند و چقدر هم اصرار بر این کار داشته باشند، نشانه دلمشغولی آنان است. تازه معلوم است که در لحظات آخر این به فکرشان رسید و احتمالا برای مبارزه با تهاجم دشمن لازم آمد تا آن نوشته معلوم نباشد. بعد می بینید که موقع بلند کردن وزنه نیمی از آن چسب به کناری می رود و حالت مسخره ای به خود می گیرد و همه را کنجکاو می کند که این دیگر چیست که بر سینه پهلوان چسبانده اند؟
بعد هم که رضازاده افتخار آفرید و نم اشک شوقی بر دیدگانمان نشاند، آقایان از این پیروزی ملی سوء استفاده کنند و موقع تبریک گفتن کلی اسم و مقام و موقعیت ردیف کنند. واقعا این همه مقام و موقعیت برای این ورزش چه کرده اند که حالا باید تبریک هم بشنوند؟ اصلا وقتی کاروان ما سرشکسته به کشور بازگردد کسی به این مقامات تسلیت می گوید که حالا باید تبریک گفت؟ و یا اینکه تلویزیون غیرملی ما سینه زنی ابوالفضل پخش کند و از این اعتقاد صاف و ساده و صادقانه رضازاده بهره برداری ایدئولوژیک کند. وقتی سیستم زه زده باشد در نهایت همین می شود که هست؛ ناتوان از قاعده مند کردن اموری که به دنیای مدرن مرتبط است و توانمند در سوء استفاده و بهره برداری از استثناها