آشفتگي انتخاباتي

جمعه 19 فروردين 1384

آشفتگي در انتخابات ايران از هم‌ اكنون پيدا است. هر روز كه مي‌گذرد يك كانديداي جديد سبز مي‌شود. يك نفر به جهت آن كه خود را نماينده‌ي يك حزب سياسي مي‌داند، يكي ديگر خود را ميراث‌دار پدر معرفي مي‌كند، يكي صاحب انقلاب است،‌ ديگري تماشاچيان برايش كف مي‌زنند، يكي در مبارزه‌اي موفق بوده است و تبريك جهاني را داشته است، ديگري خود را استاد موفقي مي‌داند، آن يكي چند خيابان را با موفقيت آسفالت كرده و براي حفظ ارزش‌هاي انقلاب كلي گنبد ساخته است، ديگري افتخاراتي در جنگ دارد، يكي با 500‌هزار رأي نماينده‌ي مردم تهران شده است و حالا كلي ايده‌ي اقتصادي دارد، ديگري ده سال مدير يكي از سازمان‌هاي بزرگ كشور بوده است، آن يكي خود را داراي ويژگي منحصر به فردي مي‌داند و هيجده برنامه دارد كه ده‌ تاي آن را نوشته است. بايد منتظر ماند، روزهاي آتي يكي خود را قصاب موفقي مي‌داند كه در امر تدبير منزل نيز برنامه‌هاي خوبي داشته است، يكي خود را معلم خوبي مي‌داند كه بيشتر دانش‌آموزانش در كنكور قبول شده‌اند، ديگري كشاورز موفقي است و حق خود مي‌داند رييس جمهور شود، يكي ديگر بقال است، آن يكي بستني فروش است،‌ بازاري و تاجر و بيكار و حراف و مال‌خر و قس‌علهذا هم در صف خواهند آمد. كافي است كمي صبر كنيد تا روز ثبت نام برسد. آن گاه خواهيد ديد چه آشفته بازاري است اين مملكت. البته اگر اين موضوع را به برخي از بزرگان اين كشور بگوييد مي‌گويند اين نشان از آزادي و مسؤوليت پذيري دارد كه هر كسي مي‌تواند بيايد و خود را كانديدا كند و از سوي ديگر همه خود را مسؤول مي‌دانند كه براي كشور تلاش كنند و اين چشم دشمنان ما را كور خواهد كرد. اما اين آشفتگي نشانه‌هاي يك بحران اجتماعي است كه درباره‌ي اين بحران خواهم نوشت