آينده‌ي آبي

از درد و غم رفته و آينده چه گويم ـ انديشه‌ي مستقبلم از حال برآورد. صائب تبريزي

Tuesday, February 28, 2006

طرح روسيه تداوم طرح پطر كبير

سه‌شنبه 9 اسفند 1384
توافق اوليه براي تداوم مذاكره در مورد پيشنهاد روسيه به عمل آمد. ولي روس‌ها در مورد ايران همان سياستي را پيش گرفته‌اند كه اجدادشان از دوره‌ي پطر كبير دنبال مي‌كردند و به وصيت او چشم دوخته‌اند؛ از حمله به ايران و جداكردن بخش‌هايي از ايران تا پيشنهاد براي جدا كردن فعاليت هسته‌اي ايران از داخل خاك‌مان. هر دو يك روند است. ماهيتش كم و بيش يكي است. براي همين است كه معتقدم اين پيشنهاد وجهه‌اي استعماري هم دارد و براي اين كه از حرف غني‌سازي پايين نياييم در حال افتادن به اين دام هستيم. هر چند معتقدم روسيه اين طرح خود را بدون ارتباط با نظرش در مورد توقف كامل فعاليت هسته‌اي ايران پيش مي‌برد. در اين باره، فقط به دنبال منافع خود است و در شوراي حكام و شوراي امنيت بيشتر طرف اروپا و آمريكا را مي‌گيرد. اصلا اين دو را به هم ربط نمي‌دهد. همين كه كرنيكو را به ايران فرستادند حكايت از همين موضوع دارد. كرنيكو در مورد غني‌سازي در داخل خاك ايران خيلي مبهم گفت اگر ايران تضمين بدهد مشكل حل مي‌شود و ما مي‌دانيم كه آنان در حال حاضر و با توجه دسته‌گل‌هايي به آب داده ايم، تضمين را فقط توقف كامل مي‌دانند. براي همين به نظر مي‌رسد بايد از دام روسيه كه طرحش براي ما هيچ ندارد به جز وابستگي بيشتر، دور شد.
بهترين راه حل آن است كه ما خود داوطلبانه فعاليت‌هاي هسته‌اي خود را متوقف كنيم و طي آن براي افزايش توان اقتصادي‌مان و دور شدن از وابستگي به درآمد نفت كه موجب شكل‌گيري دولت‌هاي رانتي مي‌شود، رهايي يابيم و بيش از آن كه بر هيزينه‌هاي ملي‌مان بيافزاييم كه ماشاءالله در اين شش هفت ماه به حد اعلاي خود در اين چند سال رسيده است، نرخ رشد اقتصادي خود را افزايش دهيم، و فضاي شكل‌گيري نهادهاي مدني ماندگار را فراهم آوريم و بر حقوق شهروندي (نه آزادي‌هاي مشروع به معناي شرعي آن گونه كه شرع قشري‌مسلكان مي‌‌گويد)‌ پاي فشاريم و بر حقوق اشاره شده در قانون اساسي پاي‌بند باشيم و روابط خارجي‌مان را اصلاح كنيم. در فضايي كه انديشمندان آزادانه بيانديشند، فرآيندهاي سياسي بدون مداخله‌ي كانون‌هاي قدرت و اراده‌ها‌ي فارغ از مسؤوليت و در فضايي سالم و آزاد شكل گيرد، فساد اقتصادي مسلط بر نظام اقتصادي‌مان كنترل شود و رانت‌هاي اقتصادي اختصاص يافته به كانون‌هاي قدرت و حلقه‌هاي نزديك به ‌آن‌ها كه اكنون بخش قابل توجهي از اقتصاد را در چنبر خود دارند، مهار شود، و دولتي با دغدغه‌هاي ملي شكل گيرد نه دغدغه‌هاي صرفا ايدئولوژيك و قدرت‌هاي خارجي را نسبت به خود حريص و جري نكنيم و به قول مرحوم مدرس سياست بزكوهي در پيش گيريم و در مجموع به شكل‌گيري فرآيندهاي دموكراتيك تأكيد كنيم، آن گاه با دغدغه و فشارهاي خارجي بسيار كمتر و آرامش داخلي بيشتري مي‌توان به خيلي از امور پرداخت؛ از جمله فعاليت‌هاي هسته‌اي. در آن هنگام قطعا دهان قدرتمداران جهاني نيزچنين وحشيانه باز نخواهد ماند

0 Comments:

Post a Comment

<< Home