زنان، پيروز ميدان هستند
مدتي است كه در خيابان‌هاي تهران به دفعات زنان و دختراني را مي‌توان مي‌ديد كه در حال دوچرخه‌سواري هستند. علي‌القاعده، دوچرخه‌سواري يا براي تفريح انجام مي‌شود و يا براي جا به جايي و به عنوان وسيله‌ي نقليه. هر دوي اين موارد را اين روزها به ديده‌ام. نه اينكه فكر كنيد در خيابان‌هاي خلوت و كوچه پس كوچه‌ها. نه! بلكه در خيابان انقلاب و بلوار كشاورز كه آمد و شد بسيار است. اصلا نمي‌خواهم بگويم اين كار خوب است يا بد است. مهم اين است كه استفاده از دوچرخه براي زنان يك حق بوده است كه آن‌ها اين حق را آهسته آهسته كسب خواهند كرد
جمهوري اسلامي در مورد زنان هميشه جلوي يك دو راهي بوده است. از يك طرف مجبور بوده كه گاهي شعارهايي بدهد كه رنگ و بوي آزادي‌خواهانه داشته است و از سوي ديگر نمي‌توانسته به لحاظ ايدئولوژيكي رفتار زنان را براي خود هضم كند و با آن به مقابله پرداخته است. اما نكته‌ي مهم در اين است كه تقريبا موفق نبوده است. تو گويي زنان بدون قيل و قال و آرام و بدون توجه به سر و صداي آقايان كار خود را كرده‌اند و در نهايت آن‌ها را به زانو درآورده‌اند. اين مبارزه‌ي مدام با به ميدان آمدن نسل جديدي كه پس از انقلاب به دنيا آمده و در مدارس حكومت اسلامي تربيت شدند، شدت گرفته است. حاكمان كنوني ما، اخلاق و رفتار مورد قبول خود را از طريق كتب درسي و راديو و تلويزيون و وضع قوانين و مقررات و اعمال محدوديت‌ها به خورد نسلي داده است كه از دوران پهلوي هيچ خاطره‌ي عيني ندارد. اما اين نسل، تقريبا مي‌توان گفت بدون توجه به تربيت اسلامي آنان، و گاه در تقابل با آن پرورش يافته‌اند. نه اينكه بچه‌هايي ضد دين باشند. نه! بلكه آن گونه كه خود دين را مي‌فهمند، مذهبي‌اند، نه آن گونه كه حاكمان مي‌گويند. از اين رو، در رفتار كاملا متفاوت هستند
جمهوري اسلامي از همان سال‌هاي اول انقلاب با زنان مشكل داشت و تقريبا هر سال در ماه رمضان صداي اعتراض ائمه‌ي جمعه، حتا هاشمي رفسنجاني هم درمي‌آمد كه اي خانم‌ها ماه رمضان است. مؤمنان روزه دارند. حداقل در اين ماه رعايت كنيد. حتا يادم مي‌آيد يك بار رفسنجاني در ماه رمضان زنان آرايش‌كرده را به هلو تشبيه كرد و خواست كه اين گونه نباشند و مراعات كنند. كي؟ هنوز جنگ بود. حدود سال 65. اما اين دست و پا زدن‌ها چه نتيجه‌اي داد؟ الان كه هميشه دارند اعتراض مي‌كنند. حتا اگر دلشان بخواهد كه بيش از اين كنترل كنند، نخواهند توانست. مگر مانتوهاي كوتاه را توانستند جمع كنند. دست گذاشتن روي هر امري كه به رفتار اين نسل مربوط شود، يعني مواجه با ميليون‌ها آدمي كه از اين وضع ناراضي است و نارضايتي‌اش تشديد خواهد شد كه حتا اگر به ظاهر هيچ نگويد، همان‌طور كه زنان به ظاهر در اين 25 سال سكوت كرده‌اند، اما در لايه‌هاي زيرين به حركت خود ادامه مي‌دهند و راه‌كارهاي دور زدن را پيدا مي‌كنند؛ همان‌طور كه در اين 25 سال پيدا كرده‌اند. يكي از دوستان مي‌گفت اگر هيچ كسي نتواند اين حكومت را به زانو در آورد، زنان اين كار را خواهند كرد، يعني كرده‌اند. اينان با همه‌ي سخت‌گيري‌هايشان تسليم زنان هستند
جمهوري اسلامي در مورد زنان هميشه جلوي يك دو راهي بوده است. از يك طرف مجبور بوده كه گاهي شعارهايي بدهد كه رنگ و بوي آزادي‌خواهانه داشته است و از سوي ديگر نمي‌توانسته به لحاظ ايدئولوژيكي رفتار زنان را براي خود هضم كند و با آن به مقابله پرداخته است. اما نكته‌ي مهم در اين است كه تقريبا موفق نبوده است. تو گويي زنان بدون قيل و قال و آرام و بدون توجه به سر و صداي آقايان كار خود را كرده‌اند و در نهايت آن‌ها را به زانو درآورده‌اند. اين مبارزه‌ي مدام با به ميدان آمدن نسل جديدي كه پس از انقلاب به دنيا آمده و در مدارس حكومت اسلامي تربيت شدند، شدت گرفته است. حاكمان كنوني ما، اخلاق و رفتار مورد قبول خود را از طريق كتب درسي و راديو و تلويزيون و وضع قوانين و مقررات و اعمال محدوديت‌ها به خورد نسلي داده است كه از دوران پهلوي هيچ خاطره‌ي عيني ندارد. اما اين نسل، تقريبا مي‌توان گفت بدون توجه به تربيت اسلامي آنان، و گاه در تقابل با آن پرورش يافته‌اند. نه اينكه بچه‌هايي ضد دين باشند. نه! بلكه آن گونه كه خود دين را مي‌فهمند، مذهبي‌اند، نه آن گونه كه حاكمان مي‌گويند. از اين رو، در رفتار كاملا متفاوت هستند
جمهوري اسلامي از همان سال‌هاي اول انقلاب با زنان مشكل داشت و تقريبا هر سال در ماه رمضان صداي اعتراض ائمه‌ي جمعه، حتا هاشمي رفسنجاني هم درمي‌آمد كه اي خانم‌ها ماه رمضان است. مؤمنان روزه دارند. حداقل در اين ماه رعايت كنيد. حتا يادم مي‌آيد يك بار رفسنجاني در ماه رمضان زنان آرايش‌كرده را به هلو تشبيه كرد و خواست كه اين گونه نباشند و مراعات كنند. كي؟ هنوز جنگ بود. حدود سال 65. اما اين دست و پا زدن‌ها چه نتيجه‌اي داد؟ الان كه هميشه دارند اعتراض مي‌كنند. حتا اگر دلشان بخواهد كه بيش از اين كنترل كنند، نخواهند توانست. مگر مانتوهاي كوتاه را توانستند جمع كنند. دست گذاشتن روي هر امري كه به رفتار اين نسل مربوط شود، يعني مواجه با ميليون‌ها آدمي كه از اين وضع ناراضي است و نارضايتي‌اش تشديد خواهد شد كه حتا اگر به ظاهر هيچ نگويد، همان‌طور كه زنان به ظاهر در اين 25 سال سكوت كرده‌اند، اما در لايه‌هاي زيرين به حركت خود ادامه مي‌دهند و راه‌كارهاي دور زدن را پيدا مي‌كنند؛ همان‌طور كه در اين 25 سال پيدا كرده‌اند. يكي از دوستان مي‌گفت اگر هيچ كسي نتواند اين حكومت را به زانو در آورد، زنان اين كار را خواهند كرد، يعني كرده‌اند. اينان با همه‌ي سخت‌گيري‌هايشان تسليم زنان هستند
0 Comments:
Post a Comment
<< Home