كريستال سرخ اسرائيل و افسوس ما

يكشنبه 30 مهر 1385
در خبرهاي آمده بود: «روز پنجشنبه، 8 دسامبر، دبيرخانه کنفرانس بين المللی که با شرکت 192 کشور امضا کننده کنوانسيون ژنو در شهر ژنو، سوييس، تشکيل شده بود اعلام کرد که پيشنهاد پذيرش يک نشان جديد موسوم به کريستال سرخ در کنار دو علامت صليب سرخ و هلال احمر با اکثريت لازم دو سوم کشورهای شرکت کننده در اجلاس مورد قبول قرار گرفته است.» جالب است بدانيد كريستال سرخ نشان پيشنهادي اسرائيل است. اكنون سه نشان سرخ در جهان وجود دارد كه به عنوان نشان امدادي شناخته شده است. كشورهاي عربي و مسلمان نشان هلال احمر، كشورهاي مسيحي و حتي غير مسيحي شرق آسيا، نشان صليب سرخ و كشوراسرائيل به تنهايي كريستال سرخ را دارند. پيش از اين، ايران تنها كشوري بود كه داراي نشان منحصر به فردي بود كه نشاني از تاريخ غني‌اي داشت كه اين كشور پشت سر خود حمل مي‌كرد: نشان شير و خورشيد كه مورد پذيرش جنبش بين‌المللي امدادرساني شده بود. متأسفانه با پيروزي انقلاب، به بهانه‌ي از بين بردن تمام نمادهاي سلطنتي، به مخالفت با نمادهاي ايراني نشستيم و با تغيير نام شير و خورشيد ايراني به هلال احمر عربي - و نه اسلامي - نشان شير و خورشيد را به عنوان نشان خاص و ويژه‌ي ايران براي امداد رساني حذف كرديم. ما نشاني را پذيرفتيم كه ارتباطي با تاريخ‌مان ندارد، و صرفا نشاني عربي بود. ما به عنوان ملتي با آن پشتوانه‌ي عظيم تاريخي كه از هزار سال پيش تلاش مجدانه‌اي كرديم تا راهمان را از اعراب جدا كنيم، در انقلاب اسلامي به دامشان افتاديم. تمام تلاش فردوسي در آن دوران همين بود: زنده كردن عجم به پارسي و تمام تلاش ما ترويج عربي و عرب‌گرايي و مخالفت با ايراني و ايراني‌گرايي. راه هزار ساله‌، ما را به كجا رسانده است