آينده‌ي آبي

از درد و غم رفته و آينده چه گويم ـ انديشه‌ي مستقبلم از حال برآورد. صائب تبريزي

Wednesday, January 31, 2007

گام‌هاي آخر حكومت مداحان

چهارشنبه 11/11/85
پيش‌تر و با پيروزي آبادگران و احمدي‌نژاد بر شهرداري، نوشته بودم كه مي‌توان از به قدرت رسيدن مداحان سخن گفت. پس از آن نيز ديديم نوع نگاه مداحان و رفتارهاي هيأتي ر فعاليت‌هاي شهرداري حاكم شد؛ رفتاري كه طي يك و نيم سال اخير تاحدودي در قوه‌ي مجريه بازتوليد شده است. در همان دو سال ديديم كه هيأت‌هاي مذهبي در مقايسه با قبلشان قدرت بيشتري گرفتند و به صورتي عجيب رشد كردند. هيأت‌هايي كه محور آن مداحان بودند نه روحانيان. در همان دو سال چهره‌ي شهرها در ايام عزاداري محرم بسيار دگرگون شد. دسته‌هاي عزاداري همچون قارچ از كوچه پسكوچه‌هاي شهر رشد كردند. در هر كوي و برزني هيأتي به راه افتاد كه مداح‌محور بود؛ بر عكس هيأت‌هاي سنتي و قديمي‌مان كه آخوندمحور بودند و مداح، پامنبري محسوب مي‌شد. عكس‌هاي شهداي كربلا با چهره‌هاي بسيار شسته و رفته و زيبا كه شايع بود با پول بيت‌المال و به سفارش شهرداري و ظاهرا واريز به جيب انجمن حجتيه، كشيده شده بود، سطح شهر را فراگرفت. اين مداحي جان‌گرفته، سال گذشته كه با پيروزي احمدي‌نژاد در رياست جمهوري همراه بود،‌ تقويت شد و در مجموع طي اين سال‌ها روحانيت جاي اصلي خود را در عزاداري‌هاي محرم تا حدودي از دست داد و در بسياري از مجالس فرع بر مداحان قرار گرفت. امسال، اما با شكل‌گيري تقابل نسبي با بخشي از عزاداري‌ها كه حتي با حمله‌ي پليس به برخي از دسته‌هاي عزاداري در ساعات پاياني شب همراه بود و در برخي از موارد شنيده شد كه عكس‌هاي منتسب به شهداي كربلا نيز توسط پليس پاره شد، و در مجموع با افول قابل مشاهده‌ي‌ دسته‌هاي عزاداري، مي‌توان حكايت افوال زود هنگام قدرت مداحان را خواند؛ هر چند اين افول با افت و خيزهايي همراه است. همچنين، فضاي جهاني شكل‌گرفته عليه ايران در چند ماه اخير كه ناشي از رفتارهاي احساسي و هيجاني در عرصه‌هاي سياست داخلي و خارجي و دوري‌گزيني از عقل سليم بود، بر به خود آمدن نسبي روحانيان و به دست‌گيري مجدد گوي قدرت از رقيبان تاريخي خود (يعني مداحان)، بي‌تأثير نبوده است. از اين رو، اميد مي‌رود با تضعيف موقعيت مداحان، نوري اندك از روزنه‌اي بر حيات كشور تابيده شود

0 Comments:

Post a Comment

<< Home